Geschiedenis
Geschiedenis
1795
Bakkerij Maassen is een familiebedrijf en bestaat al sinds 1795. De zaak is van vader op zoon over gegaan en Bernard was al de zevende generatie (vijfde generatie op de huidige locatie).
Om even bij het begin te beginnen: Over de allereerste jaren is helaas weinig informatie te vinden, behalve de inschrijving in de Kamer van Koophandel of althans destijds het Schepenregister. Wel weten we dat Martinus Maassen (derde generatie), een van mijn overgrootouders in 1817 op de Dorpsstraat 1 in Wanroij
(destijds Kom A16) een winkel in kruidenierswaren en manufacturen had.
Vanaf dat moment is de geschiedenis wel bekend, doordat het vanaf die tijd allemaal beter geregistreerd werd.
1817
Doordat Wanroij rond 1817 nog geen 1100 inwoners had, was alleen een winkel niet genoeg. Martinus was daarom ook nog leidekker en maakte in de winkel klompen. Martinus stierf in 1875 op 88-jarige leeftijd.
Vroeger, om nog even een extra stukje geschiedenis mee te geven, waren er nog geen bakkers. De meeste boeren hadden een bakhuis waarin een gemetselde oven stond en er werd van eigen oogst rogge- en tarwebrood gebakken. Het melk- oftewel witbrood was toen nog onbekend.
De vierde generatie, Hermanus Maassen Martinus’ zoon, had voor de dood van zijn vader het bedrijf al overgenomen en had zich in Nijmegen gespecialiseerd in het maken van beschuit. Dit verkocht hij dan ook in de winkel volgens eigen recept. De winkel zat toen nog in de oude boerderij (de foto hierboven is de verbouwde variant van de oude boerderij, toen sectie C 149 genoemd).
Hermanus liet de lage boerderij met rieten dak uit 1730 optrekken en er kwam een nieuwe kap met dakpannen op, zoals hierboven is te zien. Hermanus stierf in 1909.
1850
Rond 1850, de tijd dat Hermanus de bakkerij had, waren er in Wanroij drie bakkers waaronder hij. Naast de bakkerij hadden zij samen nog een herberg, 2 koeien en een paar varkens om toch goed rond te kunnen komen. Wanneer er een dokter nodig was moest deze per rijtuig uit Gennep of Boxmeer komen. Banken bestonden er in die tijd ook nog niet, dus het geld moest geleend worden van de rijke boeren. Winkeliers betaalden patentrecht, want belasting bestond toen ook nog niet. Dit was vier gulden per jaar en Hermanus Maassen ging hiervoor vier keer per jaar te voet naar Boxmeer om telkens een gulden af te betalen.
De eerste fietsen kwamen rond 1890. Bernardus Maassen, Hermanus’ zoon, had de tweede fiets in Wanroij en kon op deze manier sneller de juiste ingrediënten halen. In de loop der jaren kwamen er nog vier bakkers bij, maar uiteindelijk is alleen Bakkerij Maassen overgebleven. De vijfde generatie was Hermanus’ zoon, Bernardus Maassen, zoals hiervoor al genoemd, die bekend werd in Wanroij en omliggende dorpen met Mosse oftewel Wanroijse beschuit. Bernardus stierf in 1957.
Hermanus Maassen (Herman/opa Maassen), de zesde generatie, had de zaak lang voor de dood van zijn vader al overgenomen en had al in 1932 het pand van de oude Hermanus Maassen laten afbreken om er het huidige pand te bouwen. Hier richtte Hermanus zich vooral op het maken van beschuit. Zijn producten werden verkocht in het hele land van Cuijk, dat uit meer dan 80 winkels bestond.
In het begin van de jaren zeventig werd de concurrentie van de fabrieksbeschuit zo groot, dat er een eind kwam aan het ambachtelijk beschuitbakken. De nadruk kwam te liggen op brood en banket. Hermanus stierf in 2005 op 96-jarige leeftijd.
Hiernaast een foto van de jonge Herman met zijn vrouw Nella.
Hiernaast is te zien hoe de winkel eruit zag toen Herman de zaak nog gaande hield. Het was dan ook meer een kleine supermarkt met van alles en nog wat in plaats van de bakkerijen die wij op de dag van vandaag kennen.
Op de foto hiernaast staan Bernard met zijn vader Hermanus, moeder Petronella en zus Martine.
1972
In 1972 kwam Bernard, Hermanus’ zoon en tevens zevende generatie, thuis werken. Na enkele jaren samengewerkt te hebben met zijn vader nam hij in 1978 het bedrijf over. Herman is tot kort voor zijn dood altijd betrokken gebleven bij het bedrijf.
Op 19 april 1983 trad hij in het huwelijk met Trees van Asseldonk en werkten zij samen in de zaak verder. De naam ‘De Môss’ (Bakkerij Maassen in de volksmond) werd in deze tijd vooral bekend door de overheerlijke worstenbroodjes, waar de mensen graag nog steeds voor omrijden.
Bernard en Trees kregen samen 3 kinderen. In december 1984 werd Margriet geboren, in januari 1986 Petra en in april 1988 Herman.
In de tijd dat Bernard het bedrijf heeft gerund, heeft hij meerdere verbouwingen laten plaatsvinden om aan de groeiende vraag te kunnen voldoen.
Banket vitrine destijds in de nieuwe winkel. Van links naar rechts: Bernard, Oda, Bertie, Marion en Trees.
1993
In 1993 werd de winkel voor de tweede keer verbouwd en hierbij werd het pad voor de winkel betegeld en werd de gevel geheel aangepast tot de staat waarin deze nu verkeerd.
2000
Ook werd de bakkerij met een flink stuk uitgebouwd, omdat de broodbakkerij meer plaats nodig had om aan de vraag te voldoen.
Het hele stuk dat op de foto hiernaast te zien is, is nu dus de broodbakkerij.
2011
In 2011 heeft Margriet de zaak van Bernard en Trees overgenomen. Doordat het toch wel druk werd voor één persoon, met pap en mam die aan het afbouwen waren, heeft Margriet eind 2014 Petra gevraagd of ze samen met haar de bakkerij wilde gaan runnen en dat wilde Petra wel. In 2015 trad ze officieel toe in het bedrijf.
2021
In 2021 hebben we het Predicaat Hofleverancier in ontvangst mogen nemen, wat een kers op de taart is voor zowel onszelf, het personeel, maar vooral onze voorouders, die zo hard gewerkt hebben om een mooie bakkerij neer te zetten met overheerlijke producten. Overigens had iedereen na de restricties vanwege het Coronavirus ook wel weer zin in een feestje en dus hebben we deze dag groots gevierd met familie, personeel, vrienden en klanten. Natuurlijk met de nodige maatregelen om de dag voor iedereen prettig te laten verlopen en het was dan ook een TOPdag!
2023
Inmiddels is de markt voor ons weer redelijk stabiel wat betreft de energiekosten, prijsstijgingen van ingrediënten en verpakkingsmateriaal en de toelevering van voornamelijk het verpakkingsmateriaal. Stilzitten doen we alleen zeker niet, want er zijn, naast het zorgen voor de lekkerste producten, uitdagingen genoeg!